5. อุพพิริเถรีคาถา

พระศาสดาตรัสถามว่า
[434] แน่ะอุพพิริ เธอคร่ำครวญอยู่ในป่าว่าลูกชีวา
เอ๋ย เธอจงรู้จักตน ธิดาของเธอที่มีชื่อว่า ชีวา ทั้งหมด
มีประมาณ 84,000 คน ถูกเผาอยู่ในป่าช้านี้ บรรดา
ธิดาเหล่านั้น เธอเศร้าโศกถึงธิดาคนไหน.
นางอุพพิริทูลว่า
ลูกศรคือความโศกที่เห็นได้ยาก เสียบอยู่แล้วใน
หทัยของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ถอนขึ้นได้แล้ว ข้า-
พระองค์บรรเทาความเศร้าโศกถึงธิดาของข้าพระองค์
ผู้ถูกความโศกครอบงำได้แล้ว วันนี้ข้าพระองค์ถอน
ลูกศรคือความโศกขึ้นแล้ว หมดความอยาก ดับรอบ
แล้ว ข้าพระองค์เข้าถึงแล้วซึ่งพระพุทธเจ้าผู้เป็นนัก
ปราชญ์กับทั้งพระธรรมและพระสงฆ์ ว่าเป็นสรณะ.
จบ อุพพิริเถรีคาถา

5. อรรถกถาอุพพิริเถรีคาถา

คาถาว่า อมฺม ชีวา เป็นต้น เป็นคาถาของพระเถรีชื่ออุพพิริ.
แม้พระเถรีชื่ออุพพิรินี้ ก็ได้สร้างสมบุญบารมีไว้ในพระพุทธเจ้าองค์
ก่อน ๆ สั่งสมกุศลอันเป็นอุปนิสัยแห่งพระนิพพานในภพนั้น ๆ ในกาลแห่ง